Jak działa map(&:method) w Ruby?

Jednolinijkowy map w Ruby
| 7 min.

Kilka dni temu, pracowałam nad projektem dla klienta i chciałam użyć metody map w jednej linijce, ale z dodatkowym argumentem w środku. Nigdy wcześniej nie miałam takiej potrzeby. Zazwyczaj wystarczał mi .map(&:next). Tym razem potrzebowałam czegoś troszeczkę innego. Zaczęłam od szybkiego przeszukania Internetu. Wyniki moich poszukiwań były na tyle interesujące, że postanowiłam napisać na ten temat artykuł.

Metody map, podobnie jaki innych iteratorów, możemy użyć w wersji blokowej:

[1, 2, 3, 4, 5].map do |item|
  item + 1
end
# => [2, 3, 4, 5, 6]

Czasami logika znajdująca się wewnątrz bloku jest na tyle prosta (jak w przykładzie powyżej), że możemy zamienić ją na kod w jednej linijce.

[1, 2, 3, 4, 5].map { |item| item + 1 }
# => [2, 3, 4, 5, 6]

Lub nawet skorzystać z:

[1, 2, 3, 4, 5].map(&:next)
# => [2, 3, 4, 5, 6]

To właśnie map(&...) przykuł moją uwagę. Czy to jest skrócona wersja, któregoś z wcześniejszych przykładów? A może coś zupełnie innego? Jak możemy użyć tej metody z dodatkowym argumentem? Czy istnieją jakieś ciekawe zastosowania tej metody? No i najważniejsze pytanie: Co się właściwie dzieje, gdy wywołamy map(&...)?

Uwagi początkowe

  1. Po pierwsze, wszystko o czym będę dziś mówić można wykorzystać dla innych iteratorów w Ruby. Takich jak: each, inject czy select. Oczywiście nie zawsze te triki będą miały sens, ale są możliwe do wykonania.
  2. W tym artykule skupię się na wytłumaczeniu map(&...). Niektóre z podanych przykładów mogą być mniej czytelne niż użycie metody map z blokiem rozpisanym na kilka linii kodu. Ty jako programistka/programista samodzielnie musisz zdecydować, która wersja kodu jest dla Ciebie i Twojego projektu lepsza.
  3. Ze względu na użycie w tym artykule takich elementów Ruby jak proc, lambda czy blok, zachęcam Cię do przeczytania również artykułu o programowaniu funkcyjnym w Ruby. To pozwoli Ci lepiej zrozumieć omawiany temat.
  4. Napisałam ten artykuł dla czystej frajdy i by samej lepiej zrozumieć mechanizmy, jakimi posługuje się język Ruby w przypadku map(&...). Mam nadzieję, że również dla Ciebie będzie to interesująca lektura.

Co robi map(&...)?

Kiedy widzimy

[1, 2, 3, 4, 5].map(&:next)
# => [2, 3, 4, 5, 6]

możemy początkowo pomyśleć, że jest to skrót od

[1, 2, 3, 4, 5].map { |item| item.next }
# => [2, 3, 4, 5, 6]

ale tak naprawdę jest to krótsza wersja

[1, 2, 3, 4, 5].map(&:next.to_proc)
# => [2, 3, 4, 5, 6]

Powyższy przykład może dalej nie być jasny pod względem tego, co się dzieje w metodzie map(&...). Dlatego by dobrze to zrozumieć, przeanalizujmy ten kod krok po kroku. Gdy [1, 2, 3, 4, 5].map(&:next) jest wywołana, przekazujemy do metody map blokowy argument &:next. O tym blokowym argumencie powiem troszkę więcej później. Teraz skupmy się na tym, co dzieje się dalej. Ruby będzie starać się zamienić nasz &:next na Proc. By to zrobić zostanie wywołane &:next.to_proc. Jest to możliwe dlatego, że :next to obiekt typu Symbol, który ma zaimplementowaną metodę Symbol#to_proc. Dalej nasz map wyśle wiadomość call do obiektu Proc jakim jest &:next.to_proc z argumentem 1. Czyli zostanie wywołane :next.to_proc.call(1). Ze sposobu w jaki jest zaimplementowana metoda to_proc w obiekcie Symbol wiemy, że do obiektu 1 zostanie wysłana metoda send z argumentem :next, więc wywołany zostanie kod 1.send(:next). Ten sam proces będzie wykonany dla pozostałych elementów tablicy [1, 2, 3, 4, 5].

Blokowy argument dla metody map

Wrócimy na chwilę do tego blokowego argumentu metody map. W języku Ruby mamy możliwość przekazania funkcji (bloku) jako argumentu do dowolnych metod (nie tylko metody map). Zobaczmy jak to może wyglądać:

def check_arguments_method(*args, &block)
  puts "args: #{args.inspect}"
  puts "block: #{block.inspect}"
end

Możemy tą metodę wywołać ze zwykłym, nie blokowym, argumentem:

check_arguments_method(:next)

# args: [:next]
# block: nil

W tym przypadku widzimy, że przekazaliśmy do metody jeden argument, który nie jest blokiem. Co się jednak stanie, gdy użyjemy symbolu &?

check_arguments_method(&:next)

# args: []
# block: #<Proc:0x00005588aae7b4a8(&:next) (lambda)>

Widzimy, że Ruby przekonwertuje nasz symbol :next przy użyciu metody to_proc na obiekt typu Proc i będzie to argument blokowy. Dlaczego twierdzę, że zostanie użyta metoda to_proc? Zobaczmy co się stanie, gdy zamiast symbolu użyjemy obiektu typu String?

check_arguments_method(&'next')

# (irb):13:in `<main>': wrong argument type String (expected Proc) (TypeError)

Widzimy, że String nie jest obiektem typu Proc i nie da się go na taki obiekt przekonwertować, ponieważ String nie implementuje metody #to_proc. A co się stanie jeżeli na wejście metody map podamy obiekt typu Proc?

my_proc = Proc.new { |item| item.next }

# => #<Proc:0x00005588aa81c468 (irb):14>

check_arguments_method(&my_proc)

# args: []
# block: #<Proc:0x00005588aa81c468 (irb):14>

Tym razem nasz obiekt my_proc również został przekazany do metody check_arguments_method jako argument blokowy. Widzimy też, że wewnątrz metody nasz Proc ma to samo obejct id. Sprawdźmy jeszcze jedną rzecz. Co się stanie, gdy pominiemy & przed obiektem my_proc?

check_arguments_method(my_proc)

# args: [#<Proc:0x00005588aa81c468 (irb):14>]
# block: nil

W tym przypadku, Ruby traktuje nasz obiekt my_proc jako zwykły nie blokowy argument. Dlatego gdy chcemy, by coś zostało potraktowane jako argument blokowy, musimy to zaznaczyć używając &. To właśnie dlatego używamy & w naszym przykładzie [1, 2, 3, 4, 5].map(&:next).

Jak przekazać dodatkowy argument do blokowego argumentu w metodzie map?

Jak to już pokazałam w poprzednim przykładzie możemy zrobić:

[1, 2, 3, 4, 5].map(&:next)
# => [2, 3, 4, 5, 6]

Ale co w przypadku, gdy potrzebujemy dodatkowego parametru? Czy możemy zrobić coś w stylu?

[1, 2, 3, 4, 5].map(&:+(2))

# /home/agnieszka/.rvm/rubies/ruby-3.0.3/lib/ruby/3.0.0/irb/workspace.rb:116:in `eval': (irb):19: syntax error, unexpected '(', expecting ')' (SyntaxError)

Jak widać, ten sposób nie działa. A może jest jakiś inny sposób, by osiągnąć zamierzony efekt? Odpowiedź brzmi - tak.

[1, 2, 3, 4, 5].map(&2.method(:+))
# => [3, 4, 5, 6, 7]

WOW! Co tu się dzieje? Najpierw wywołujemy 2.method(:+). Bierzemy obiekt 2 i tworzymy na nim obiekt typu Method. Method Object odpowiada na metodę to_proc, więc zostaje wywołany kod 2.method(:+).to_proc. Na powstałym w ten sposób obiekcie Proc dla każdego elementu tablicy wywoływana jest metoda call. Przykładowo: 2.method(:+).to_proc.call(1).

Jest jeszcze jedna rzecz, o której chce tu wspomnieć. Na obiekcie typu Method możemy wywołać metodę call bezpośrednio, bez wywoływania metody to_proc. Nie musimy obiektu Method zamieniać na obiekt Proc.

2.method(:+).call(1)
# => 3

Inne przykłady przekazania dodatkowego argumentu

Zamana obiektu Array na obiekt Enumerable

[1, 2, 3, 4, 5].to_enum.with_object(2).map(&:+)
# => [3, 4, 5, 6, 7]

Zamieniamy Array na obiekt Enumerable. Dalej wstrzykujemy obiekt 2 do naszego enumeratora i używając metody map iterujemy przez wszystkie elementy tablicy.

Lambda w metodzie map

[1, 2, 3, 4, 5].map(&->(item) { item + 2 })
# => [3, 4, 5, 6, 7]

Gdzie kod ->(item) { item + 2 } to nasza lambda, która zachowuje się bardzo podobnie jak Proc

[1, 2, 3, 4, 5].map(&(Proc.new { |item| item + 2 }))
# => [3, 4, 5, 6, 7]

Deklaracja własnej metody

Ten przykład jest bardzo podobny do rozwiązania z method, ale tu mamy pełną kontrolę nad tym, co dzieje się w metodzie double. Nie zależymy od interfejsu obiektu 2.

def double(x)
  x + 2
end

[1, 2, 3, 4, 5].map(&method(:double))
# => [3, 4, 5, 6, 7]

Użycie metody curry

[1, 2, 3, 4, 5].map(&:+.to_proc.curry(2).call(2))
# => [3, 4, 5, 6, 7]

Zatrzymamy się tu na chwile, by lepiej zrozumieć, co się dzieje. Na początku przekazujemy :+ do metody map i konwertujemy go na Proc &:+.to_proc. Dalej używając metody curry (o niej trochę więcej za chwilę) mówimy językowi Ruby, że ten obiekt typu Proc może zostać wykonany tylko, gdy otrzyma dwa argumenty. Za to odpowiada kod &:+.to_proc.curry(2). Następnie przekazujemy pierwszy argument do naszego obiektu Proc czyli 2. Mamy już :+.to_proc.curry(2).call(2). Na koniec wykonana zostaje procedura, którą już znamy z poprzednich przykładów. Wywoływana jest metoda to_proc, a później dla każdego elementu tablicy metoda call.

Curring czyli rozwijanie funkcji

To teraz porozmawiajmy chwilę o rozwijaniu funkcji. Curring jest matematycznym terminem używanym też w programowaniu. To technika pozwalająca na zamianę konkretnej funkcji posiadającej wiele argumentów na sekwencję wielu funkcji, z których każda posiada tylko jeden argument. Pokażmy to na naszym przykładzie. Metoda :+ potrzebuje 2 argumentów. Zamienimy ją na dwie metody (funkcje) posiadające po jednym argumencie.

adding_method = :+.to_proc.curry(2)
# => #<Proc:0x000056401dc42fa8 (lambda)>

first_function = adding_method.call(2)
# => #<Proc:0x000056401e27ad08 (lambda)>

first_function.call(1)
# => 3

Na początku tworzymy pierwszą funkcję (Proc) :+.to_proc.curry(2). Wywołujemy ją z jednym argumentem i przypisujemy do zmiennej first_function = adding_method.call(2). Otrzymamy dzięki temu drugą funkcję (Proc) tylko z jednym argumentem. Po wywołaniu tej nowej metody first_function.call(1) otrzymujemy wynik dodawania liczb 2 + 1. Gdyby nie metoda curry musielibyśmy podać oba argumenty od razu do metody :+.

:+.to_proc.call(2, 1)
# => 3

W przypadku próby podania tylko jednego argumentu otrzymamy błąd.

:+.to_proc.call(2)
# (irb):51:in `+': wrong number of arguments (given 0, expected 1) (ArgumentError)

Możemy powiedzieć, że rozwijanie funkcji pozwala nam na odwleczenie wywołania metody z wieloma argumentami w czasie. Ale warto wiedzieć, że dalej istnieje możliwość wywołania tej metody od razu ze wszystkimi argumentami.

adding_method.call(2, 1)
# => 3

Podsumowując, kiedy używamy metody curry dla obiektu typu Proc, otrzymujemy leniwy obiekt Proc. Będzie on zwracał wynik dopiero, gdy wszystkie potrzebne argumenty zostaną podane do metody zgodnie z zadeklarowaną ilością argumentów. W przypadku podania mniejszej ilości argumentów otrzymamy obiekt typu Proc. To zachowanie jest przydatne w naszym przykładzie z metodą map i blokowym parametrem.

Metoda map w języku Ruby jest z pewnością bardzo interesującą metodą. Podobnie jak inne metody korzystające z bloków. Mam nadzieję, że udało mi się w przystępny sposób wytłumaczyć szczegóły działania metody map. Jeśli spodobał Ci się artykuł, to nie zapomnij o 👏, da mi to informację zwrotną.

Linki


Potrzebujesz pomocy?

Jeśli szukasz doświadczonej programistki Ruby z ponad dziesięcioletnim stażem, śmiało skontaktuj się ze mną.

Mam doświadczenie w różnych domenach, a szczególną wagę przykładam do szybkiej reakcji na opinie użytkowników i pracy zespołowej. Pomogę Ci stworzyć świetny produkt.


Tagged with •