Własne walidatory w Ruby on Rails

Jak napisać własny walidator?
| 3 min.

Przez kilka ostatnich dni pracowałam z walidatorami w Railsach. Ale zanim opowiem o tym, co zrobiłam kilka słów na temat tego czym są walidatory. Kiedy chcemy sprawdzić czy dane, które otrzymuje nasza aplikacja spełniają pewne założenia, wtedy używamy walidatorów. Przykładowo gdy chcemy sprawdzić:

  • czy dane mają odpowiedni format,
  • czy liczba jest parzysta,
  • lub po prostu czy nazwa jest wymagana

dla wszystkich tych przypadków korzystamy właśnie z walidatorów.

Railsy mają wbudowane wiele walidatorów. Jeżeli jesteście zainteresowani poznaniem ich to zajrzyjcie do dokumentacji. Czasem jednak to nie wystarcza, potrzeba czegoś więcej. W moim przypadku chciałam sprawdzić, czy konkretne pole tekstowe nie zawiera słów będących na czarnej liście. Wiem, że istnieje wbudowany walidator, który mógłby mi pomóc, ale zależało mi na czymś więcej:

  1. Moja czarna lista słów była dość długa.
  2. Nie chciałam tych wszystkich słów umieszczać w pliku Ruby.
  3. Chciałam mieć łatwy dostęp do rozszerzania mojej listy, bez modyfikacji kodu aplikacji.

Zdecydowałam, więc że stworze swój własny walidator.

Zajrzałam do dokumentacji i znalazłam this. Wybrałam ActiveModel::EachValidator, gdzie mam dostęp do całego weryfikowanego rekordu, nazwy atrybutu, który podlega walidacji i wartości tego atrybutu. To było wszystko czego potrzebowałam. Jedyne, co trzeba było zrobić, to napisać jedną metodę: validate_each. Całość wyglądała następująco:

# app/validators/blacklist_validator.rb

# Validate list of words that can not be use in specifig field
class BlacklistValidator < ActiveModel::EachValidator
  def validate_each(record, attribute, value)
    record.errors.add(attribute, :on_blacklist) if blacklist.include? value
  end

  private

  def blacklist
    File.readlines(Rails.root.join('config', 'blacklist.txt')).map(&:strip)
  end
end

Jak to działa?

Dodaje błąd :on_blacklist do record tylko wtedy gdy value znajduje się na czarnej liście. Plik z czarną listą słów nazwałam blacklist.txt i umieściłam w Railsowym katalogu config. By teraz móc używać tego walidatora wystarczy dodać do naszego modelu:

validates :name, blacklist: true

Zapamiętajcie konwencje:

Kiedy Wasz walidator nazywa się BlacklistValidator to w modelu używacie parametru do walidacji w następujący sposób: blacklist: true.

To rozwiązanie było dla mnie idealne. Ale co jeżeli chcielibyśmy przekazać do walidatora jakiś dodatkowy parametr. Przykładowo:

validates :age, numericality: { greater_than: 18 }

To żaden problem. We własnych walidatorach mamy dostęp do zmiennej options, która mówi nam dokładnie jakie parametry zostały przekazane. Jeżeli wywołamy options dla naszego przykładu zobaczymy następujący wynik:

 => { greater_than: 18 }

Użyłam tej funkcjonalności, by sprawdzić za pomocą walidatora minimalną długość tablicy:

# app/validators/array_lenght_validator.rb

# Validate if array is not too short
class ArrayLenghtValidator < ActiveModel::EachValidator
  def validate_each(record, attribute, value)
    return unless options.key?(:minimum)
    array_size = (value.try(:size) || 0)
    minimum = options[:minimum]
    return if array_size >= minimum
    record.errors.add(attribute, :too_short_array, count: minimum)
  end
end

Co się tutaj dzieje?

Na początku sprawdzam, czy w ogóle parametr :minimum został ustawiony. Liczę ilość elementów w tablicy i sprawdzam czy array_size jest mniejsze od minimum. Jeżeli tak jest dodaje do rekordu błąd :too_short_array.

Walidator mogę wywołać następująco:

validates :array, array_lenght: { minimum: 1 }

Została jeszcze jedna kwestia do omówienia. W jaki sposób dodać tłumaczenia błędów w katalogu locales?

Używamy konwencji w Rails. Poniżej przedstawiam jeden ze sposobów (inne możliwości dostępne w dokumentacji https://guides.rubyonrails.org/i18n.html#error-message-scopes):

pl:
  activerecord:
    errors:
      models:
        our_model_name:
          attributes:
            name:
              on_blacklist: jest na czarnej liście
            array:
              too_short_array:
                one: jest za krótka (minimalnie 1 element)
                other: jest za krótka (minimalnie %{count} elementów)

W klucz our_model_name: wpisujemy nazwę naszego modelu. Na przykład jeżeli mamy model User, to kluczem będzie user:. Następnie ustawiamy nazwy naszych walidowanych pól:

  • name: pole dla którego używamy walidatora czarnej listy,
  • array: pole dla którego używamy walidatora długości tablicy.

Dalej ustawiamy nazwy naszych błędów: on_blacklist: i too_short_array:. Dla on_blacklist: to już wszystko. Jeżeli chodzi o too_short_array: dodatkowo podawaliśmy parametr count. Rails Internalization rozpoznaje czy count jest w liczbie pojedynczej czy mnogiej i serwuje one: lub other: z tłumaczeń. Ostatnia rzecz: W kluczu other: wstawiliśmy parametr count za pomocą %{}. Wtedy Railsy wiedzą gdzie mają wstawić wartość parametru count.

To już wszystko. Mam nadzieję, że będzie to dla Was przydatne. Jeżeli macie jakieś pytania lub sugestie, proszę zostawcie komentarze. Do następnego razu!


Tagged with •